Vergewing van sondes en beeldeverering

24-4-1847

1. Sommige van die sogenaamde filosowe sien My ook nie vir meer as `n filosoof aan nie. Hulle beweer dat elke mens volgens Christelike interpretasie die reg sou hê om sondes te vergewe, omdat Ek, as die stigter van die leer, ook sonde vergewe het - en nog wel aan sulke mense wat My tog seker nooit beledig het nie.

2. Ek sê vir die filosowe daaroor ongeveer dieselfde as wat Ek vir die Jode gesê het wat die egbreekster na My toe gebring het.

3. “Wie van u sonder sonde is, die mag dit wel doen en sy handeling sal in die hemel goedgekeur word."

4. Ek kon wel as mens elkeen se sonde vergewe, omdat Ek heeltemal sonder sonde was; diegene wat egter nie sonder sonde is en al sou hy ook geen sonde begaan het nie, tog altyd die vleeslike verwekkingssonde erflik in hom het, kan dit nie doen nie.

5. Want om sonder sonde te wees, beteken om jou in die hoogste graad van deemoed en liefde te bevind. Die wet van God moet die eie natuur van so `n mens wees. Sy vlees moet hy van kinds af aan in al sy begeertes tot die diepste graad verloën het, sodat God se krag volkome in hom kan woon, so `n mens sou dan ook wel vir die een of ander kan sê: “Jou sondes is jou vergewe!" en dit sal hom of haar vergewe word; maar dan vergewe nie die mens die sonde nie, maar die goddelike krag, vir wie dit alleen moontlik is wat harte van diegene, wat teenoor mekaar gesondig het en vyande geword het, te versoen en alles te vereffen, dit wil sê, die harte met die goddelike vuur te deurgloei en te deurlig en daardeur alle toorn, hoogmoed en afguns te verstik. Dat slegs God se krag en geen menslike krag dit kan vermag, is vanselfsprekend, daarom kan `n mens maar net tot God sê:

6. “Heer, vergewe my my sondes wat ek teenoor baie broeders begaan het, welke broeders ek nou nie meer om vergewing kan vra vir die aan hulle begane sondes nie. U krag is vir ewig voorbehou Heer, om dit in werklikheid te bewerkstellig, wat ek self graag sou wil volvoer as ek dit maar kon!"