Joh.01,09] Dit was die waaragtige lig, wat alle mense verlig, wat in hierdie wêreld kom.

5. Nie die getuie nie, maar sy getuienis en Hy van wie hy getuig het, was die regte oerlig, wat van die oerbegin aan alle mense, wat in hierdie wêreld kom, verlig en verlewendig het en nou nog steeds meer verlewendig en verlig; daarom sê dit ook in die 9de vers, dat dit juis die’ ware en regte lig is en was, wat alle mense in die oerbegin tot ‘n vrye bestaan geskep het en nou gekom het, om vir hulle in alle volheid te verlig en om hulle weer gelyk aan Homself te stel.

Joh.01,10] Dit was in die wêreld, en die wêreld is daardeur gemaak; maar die wêreld het dit nie erken nie.

6. Hoe dit moontlik was dat die oerlig van hierdie wêreld, d.w.s deur die nagtelike mense, wat in al hulle bestaan vanuit My, of wat dieselfde is, uit die oerlig (woord) voortgegaan het, ten spyte van al die voorbodes en verkondigers van My aankoms, misken kon word, is reeds in die 5de vers duidelik uiteengesit; daar moet net nog ‘n besondere melding van gemaak word, dat hier onder wêreld nie die aarde as ‘n draer van geoordeelde siele, wat die eintlike materie vorm, verstaan moet word nie, maar bloot net die mense, wat wel gedeeltelik uit hierdie materie geneem is, maar as eenmaal vrygestelde wesens nie meer tot hierdie oergeoordeelde sielsmaterie mag behoort nie; want watter vereiste sou dit tog nie wees nie, as Ek van ‘n klip wat nog in die diepste oordeel lê, sou verwag dat dit vir My moet erken? Dit kan net van ‘n siel wat vry geword het en My gees in haar dra, vol regtelik vereis word.

Joh.01,11] Hy het in sy eiendom gekom; en sy eie het hom nie aangeneem nie.

7. Dus nie die aarde, soos hierbo genoem, maar net die mense volgens hulle siel-geestelike waarde, moet hier as die eintlike eiendom van die Here beskou word, en daarom ook eiendom genoem word, omdat hulle as sulks self ‘n oerlig uit My ewige oerlig is en sodoende met My oergrondwese as een bymekaar val.