5. Aangesien hierdie eerste genade in die mens byna heeltemal wou ondergaan, het dus die oerlig Self in die wêreld gekom en het die mense sodanig onderrig, dat hulle hierdie eerste genade weer aan die oerlig moet teruggee of dan eintlik ten volle na die oerlig moet terugkeer en daar vir die ou lig ‘n nuwe lewe neem; en daardie uitruiling is die neem van genade om genade, of die gee van die ou, verswakte lewe wat vir niks meer gebruik kan word nie, en die neem van ‘n nuwe lewe.

6. Die eerste genade was ‘n noodsaaklikheid, waarin geen vryheid, en dus ook geen bestendigheid geheers het nie; maar die tweede genade is die volle vryheid, wat van enige dwang vry is, en omdat dit deur niks gedruk en gedwing word nie, ook onvernietigbaar. Want waar daar geen vyand meer bestaan nie, daar bestaan ook geen vernietiging meer nie; maar onder vyand word alles verstaan, wat op ‘n vrye bestaan, in watter vorm ook al, stremmend inwerk.