11. Hierop staan die buitengewone mooi Veronica op, sit die goue beker voor My neer en sê vol ontroering, maar tewens met Romeinse waaragtige erns: “O heerlikste van alle heerlikhede, Heer van alle meesters, Koning van alle konings, God van alle gode, versmaad die kleinood van my nie! Ek weet en voel in my siel dat dit U te onwaardig is; maar bedink dat dit `n hart is wat U liefhet en slegs deur U genees is, wat dit U aanbied, en versmaad dit daarom nie!”

12. Ek sê: “Ja, wat My deur so `n hart aangebied word, word ook deur My aangeneem, en Ek sal die wyn nou uit hierdie beker drink; en hier het jy My beker, waar Ek uit gedrink het; drink jy die wyn daaruit!”