28. Julle sê, God het deur Christus, Sy Seun, die voorskrifte van Moses nêrens opgehef nie, maar vir hulle eerder gedurende die laaste Nagmaal bevestig; dus moet daar ook ‘n offerseremonie wees.

29. Ek, Paulus, ‘n werklike, van God verkose Apostel van die Here, is tog vervul met die gees van God; hoe gebeur dit dan, dat die gees van God sulke dinge nog nie vir my gewys het nie, waar ek tog, voor my beroeping ‘n versotte tempeldienaar en -kneg was, soos wat julle dit nooit was nie?!

30. Maar ek wil vir julle nou sê: Soos die gees van God vir my opgewek het, toe ek na Damaskus getrek het, om daar die jong gemeente van Christus te vervolg, so het ek eers - selfs in my blindheid - aanskou, dat die Here in gees en in die waarheid vereer en aanbid wil word, maar nooit in ‘n seremonie nie!

31. Want niemand wat Hy tot Sy diens beroep het, was deur God eers blind gemaak nie; maar ek moes eers blind word, sodat ek alles kon verloor, wat van die wêreld is, voordat ek weer een van Sy geringste knegte kon word!