17. Cado sê: “As jy dit oor die duiwel het, trap jy hom op die stert! Inderdaad, as ek my nie vergis nie, kom sy al daar aan om `n besoek aan ons te bring! Nou moet ons maar sien hoe ons haar weer gaan kwytraak!” Heeltemal oorbluf deur hierdie verskyning, sê Helena: “Maar sy moet `n skerp gehoor hê! Wel Robert-Uraniël, dit sal `n netelige gebeurtenis word. Jy moes haar naam in ons netelige situasie ook nooit genoem het nie. Dit sal vir my `n mooi gedoente word! Uiteindelik trek sy ons al drie nog saam na die onderste “God-staan-ons-naby”.

18. Cado sê: “Og, daar is geen sprake daarvan nie! Die vervelende is net dat mens haar nie meer so gou kan kwytraak nie as sy daar eenmaal is nie!” Robert sê: “Laat ons dit dan probeer verhinder dat sy hierheen kom, want met soveel goddelike krag en mag sal ons tog nog wel uitgerus wees!” Cado sê: Probeer dit, maar ek dink nie dat dit sal baat nie. Sy sal dadelik sê dat ook sy die volste reg het om voor die poort van die Godshuis te verskyn en daar toegang te verlang. Of sy binne gelaat sal word, is trouens `n ander vraag. Laat ons haar maar ongehinderd haar gang gaan en maak asof ons haar nie opgemerk het nie. As sy haarself dan met ons gaan bemoei, dan sal ons haar wel iets kan vertel wat sy sekerlik nie graag sal wil hoor nie. Ons mag ons net nie vriendelik teenoor haar, en nog minder teregwysend-gebiedend gedra nie, maar baie onverskillig, wat sy die minste kan verdra. So sal ons haar die vinnigste kwytraak. Ek glo om haar al byna deur en deur te ken.”