17. Mens sal die liggaam nou egter in `n nuwe graf lê. Wat is dit? Die kennis, wat die mens hom met sy edele weetgierigheid eie gemaak het, verskaf hom geen lewe, geen lewendige oortuiging nie; daarom neem hy alles bymekaar en plaas dit in die graf van sy diepere verstand, plaas daar `n steen oorheen, wat wil sê, dat hy so sy vertwyfelinge het oor al hierdie suiwer begrepe waarhede; want hy sê: “Al hierdie oplossings van die verborge geheime uit die Heilige Skrif klink wel baie mooi, maar hulle is tog nog nie baie oortuigend nie.” 

18. En kyk, dit is nou letterlik die toestand waarin iemand wat baie lees homself bevind! Hy mag alles wat hy gelees het, vanaf die natuurlike tot die innerlike geestelike betekenis nog so goed begryp; maar as hy van al die gelesene een werklik wil bewys, dan merk hy, dat selfs geen sonstoffie hom voor sy wil buig nie. En as hy die lewe van die gees wil ervaar, dan kom hy, in plaas daarvan, steeds weer uit in die donker graf waarin hy die liggaam neergelê het; met ander woorde, hy kry oor die hiernamaals geen aanskoulike sekerheid nie, alles is vir hom net `n veronderstelling, meer nog, `n liggaam in die graf.